انسان در جوانی افکاری به ذهنش می‌آید که در سن پیری از آن بهره می‌برد............(تقریر نویسی)
نوشتن تقریر تا پیش از آیت‌الله العظمی بروجردی نه تنها مرسوم نبود بلکه برخی این کار را نشانهٔ بی‌سوادی می‌دانسته‌اند. پافشاری آیت الله بروجردی بر لزوم تقریرنویسی باعث شد این سنت حسنه به تدریج در حوزه‌های علمیه شکل گرفته و کتاب‌های ارزشمندی مانند «نهایة‌الاصول» و «البدر الزاهر» نیز حاصل تقریرهایی است که در درس این مرجع بزرگ شیعه نوشته شده است.
آیت الله بروجردی در این باره گفته است: «سعی کنید درس‌ها را بنویسید و نظریه و اشکال‌های خود را در حاشیه آن بیاورید. در جوانی فکر انسان بازتر و موشکاف‌تر است. انسان در جوانی افکاری به ذهنش می‌آید که در سن پیری از آن بهره می‌برد.»
جدیت و اهتمام این مرجع کم‌نظیر شیعه به تشویق طلاب و فضلا چنان بود که تقریرهای طلاب را از آنها می‌گرفت و مطالعه می‌کرد و علاوه بر تشویق طلاب و فضلایی که درس را به درستی تقریر کرده بودند، مقداری پول هم به عنوان جایزه به آنها پرداخت می‌کرد.
تلاش‌های آیت الله العظمی بروجردی در مدیریت تبلیغ و کادرسازی و تربیت نیروی انسانی کارآمد و قوی را شاید بتوان یکی از پایه‌های ظهور انقلاب اسلامی برشمرد که علاوه بر جلب اطمینان و اعتقاد قلبی مردم مسلمان ایران به مراجع، روحانیت و علمای دینی، این شخصیت‌های تربیت‌یافته توانستند نقش‌های برجسته‌ای در طول انقلاب اسلامی و همچنین پس از انقلاب به عهده بگیرند.
اهتمام جدی آیت‌الله العظمی بروجردی به تبلیغ دین
علاوه بر گسترش تبلیغ در سرزمین ایران، آیت الله بروجردی حتی اهتمامی بسیار جدی به نشر معارف اسلامی و شیعی در خارج از ایران داشته است و نمایندگانی به نقاط مختلف دنیا از جمله آلمان، انگلستان، امریکا، پاکستان، لبنان و عربستان فرستاده است. علاوه بر این، از سوی ایشان مساجد و مراکز اسلامی تاثیرگذاری در سراسر جهان ساخته شده و همچنان دایر مانده است.
اهتمام جدی به تبلیغ دین را می‌توان یکی از جدی‌ترین مؤلفه‌های هویت طلبگی در سیره آیت الله سیدحسین بروجردی دانست؛ چنانکه در کنار جدیت کم‌نظیر در توصیه به طلاب و فضلا برای تقریرنویسی و تلاش محض علمی، از تبلیغ دین و ارتباط مستقیم با مردم نیز غافل نشد.
