[نقل از آیت الله شیخ حسین وحید خراسانی]
قیامت در قرآن 28 اسم دارد، یکی از این اسماء، یوم الحسرة است. آیه کریمه این است: وَأَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ.
به نظر ما خود این آیه بس است. کسی اگر بفهمد خطاب به کیست (به شخص رسول خاتم)، آن هم به عنوان انذار (ترساندن). انذار از یوم الحسرتی که بعد هم خدا می فرماید: در آن روز (روز حسرت) دیگر کار گذشته....
وقتی حضرت خضر با اسکندر به ظلمات و تاریکی رسیدند، خضر فرمود: زیر سُم این اسب ها چیزی است که هر کس بردارد پشیمان است، هرکس هم برندارد پشیمان است. یک عده گفتند: حالا که عاقبت، پشیمانی ست ما چرا زحمت به خودمان بدهیم پیاده بشویم. یک عده پیاده شدند، برداشتند. وقتی ظلمات تمام شد، نگاه کردند دیدند زمرد است، آنهائی که برداشتند پشیمان که چرا کمتر برداشتند، یکدانه بیشتر حسرتش باقی است، آنهائی هم که به کلی برنداشتند پشیمان. (بترسان مردم را از روز حسرت، حقیقتش این است)
در این دنیا ظلمات است. در این ظلمات، گوهرها مخفی است، هر کس از آنها برداشت، روز قیامت در حسرت است که چرا کم انجام داده. آنهایی هم که اصلا استفاده نکردند در حسرتی[هستند] که قابل وصف نیست، چون دیگر تدارک ممکن نیست...
مثلا در شهادت حضرت زهرا ما می توانستیم یک آبادی دیگر را هم منقلب کنیم، نکردیم، حسرتش برای ابد خواهد بود، چون دیگرشهادت سال گذشته برگشتنی نیست، آن وقت اگر در آنجا هم یک هیئت بیرون می آمد در آن دِه، و اسم حضرت زهرا زنده می شد، نتیجه این بود.
امام ششم علیه السلام بیانی دارد. فهم اینها و رسیدن به عمق این کلمات در حد فقهایی است مثل شیخ انصاری رحمة الله علیه. بیان حضرت این است: رحم الله من أحیا أمرنا؛ این جمله از امام است که دعای او محال است رد بشود. آن وقت دعا این است: خدا رحمت کرده (نه رحمت می کند!)، خدا رحمت کرده کسی که امر ما را احیا کند؛ آن وقت احیاء امر چیست؟ آن رحمت چیست؟
رحمتی که حضرت خواسته، باز باید به خود قرآن رجوع کرد. متن قرآن این است: وَرَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَآنچه تمام افراد بشر از اول خلقت تا آخر جمع کنند ارزش یک رحمت خداوند را ندارد. این رحمت را امام خواسته، آن هم برای کسی که امر آنها را احیا کند.
و از کاملترین مصادیق احیای امر اهل بیت زنده نگاه داشتن شعائر و عزای آنهاست که در آن چیزی ست که در هیچ کجای عالم نیست[
این است که ما تا حالا چه ها بـاختیـم ]و حسرتش برای قیامت باقیسـت[ ....
